คนชนะ ทำแล้วแก้ คนแพ้ มัวแต่คิด ไม่ได้ทำ

นั้นคือชื่อหนังสือที่ซื้อมาอ่านวันนี้ และอ่านจบเรียบร้อย เป็นหนังสือที่ดีมากๆๆ ว่าแล้วเช่นเดิมเพิ่งอ่านจบเลยยังสรุปหรือรีวิว ไม่ได้ นี่คือข้อบกพร่องของตัวเองที่จะต้องรีบแก้ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้

มันเป็นข้อบกพร่องที่ไม่น่าให้อภัย แสดงให้เห็นว่า เราอ่านหนังสือแค่เข้าหัว แล้วผ่านเลยไปเหมือนสายลม ไม่สามารถจำอะไรได้เลย อ่านมันมาหลายเล่ม แต่ไม่สามารถจำได้ นั้นคือปัญหาที่ต้องแก้

นั้นเป็นเพราะว่าที่ผ่านมา เรา Input เข้ามาในตัวเราอย่างเดียว ไม่ได้ Output ข้อมูลเกี่ยวกับหนังสือที่อ่านออกมาได้เลย หรือไม่เคยทำเลย มันตรงกับหนังสือที่ซื้ออ่านและเพิ่งอ่านจบเลย

เอาเป็นว่า จะมาสรุปให้ดีกว่า

แต่วันนี้ ไม่ใช่ต้องการจะแก้ตัว แต่รู้สึกเพลีย หลังจากขับรถใช้เวลาเดินทางประมาณ 3-4 ชม.ทั้งไปและกลับ เนื่องจากคนที่บ้านหมอที่ รพ.นครินทร์ที่นครศรี นัดไปพบเพื่อตรวจเช็คร่างกายอีกครั้ง

เริ่มจากออกจากบ้านบ่าย 3 โมงกว่า เผื่อเวลาไว้ เผื่อมีอะไรติดขัด ผลปรากฏว่า เป็นการเดินทางที่เหมาะสมจริง เพราะพอเข้าเขตตัวเมืองนคร บนถนนสายเฉลิมพระเกียร์ต มีเสาไฟฟ้าล่มพาดบนถนน รถติดกันนาน เกือบครึ่งชม.

แต่อย่างว่า ได้เผื่อเวลาตั้งไว้แล้วเลยไม่มีปัญหา สามารถไปพบหมอได้ตรงตามเวลาพอดี แต่ก่อนไปถึงได้แวะร้านหนังสือก่อน เป้าหมายเพื่อซื้อหนังสือเล่มนั้นมาอ่านโดยเฉพาะ

จริงๆๆ แล้ว ได้ลองอ่านรีวิว ฟังหนังสือเสียงมาก่อนแล้ว  เนื้อหาโดนใจ เลยตัดสินใจวางแผนว่าเข้านครฯ วันนี้ต้องแวะซื้อ และในระหว่างที่รอคนที่บ้านพบหมอกว่าจะเสร็จธุระน่าจะมีเวลาอ่านหนังสือเล่มนั้นจบ เพราะเนื้อหาไม่มาก ราคา เมื่อลดแล้วแค่ 230 บาท

อ่านระหว่างรอ จนจบเล่ม แต่น่าจะต้องอ่านแบบลงลึกแล้วก็คิดอีกพร้อมกับมา Output บน Blog นี้อีกครั้งตามที่หนังสือนั้นแนะนำ

และมันช่างบังเอิญอีกเช่นกัน ทำได้เยอะมากในการเขียนบทความ แต่ทำเสร็จเนื้อหามันเพี้ยน ยังหาสาเหตุไม่เจอว่ามันเพี้ยนไปได้อย่างไร นั่งแก้ปัญหา จนถึงเวลานอน มานึกได้อีกทีว่าลืมเขียน Blog ว่าจะเขียน น่าจะไม่ไหวแล้ว สมองบอกว่า ยังได้ แต่มือน่าจะพิมพ์ไม่ไหว

ตัดสินใจนอน  แต่สิ่งหนึ่งที่รู้ว่าต้องเกิดขึ้นตอนนอน คือหากงานค้างหรือทำอะไรแล้วมันติดพัน เมื่อติดพันแล้วมันไม่เสร็จ สิ่งที่ตามมาคือมักจะนำไปฝันเป็นตุ เป็นตะ สรุป เป็นไปตามที่คิดเลย

ตื่นเช้าขึ้นมาสมองเลยไม่สดชื่นเท่าที่ควร จะออกเดิน มันก็ค้างคาใจว่า ทำไม่เมื่อวานเว็บไซต์มันมีปัญหา ดังนั้นเมื่อเปิดตาตื่นขึ้นจากนอน ทำธุระต่างๆๆ นิดหน่อยเสร็จเปิดคอมพิวเตอร์จัดการแก้ไข จนเสร็จ แต่ไม่สมบูรณ์ แต่ถือว่าเสร็จแล้ว

หลังจากนั้น เริ่มเขียนบทความที่ค้างต่อ จนเที่ยงคิดขึ้นมาได้ว่าต้องไปนคร น่าจะต้องพักบ้างนิดหน่อยเลยพัก และคิดในใจว่า เดี่ยวไปนครฯ ต้องทำอะไรบ้าง สุดท้าย นั้นคือซื้อหนังสือ

กลับมาถึงบ้าน พักนิดหน่อย เปิดคอม เพื่อเขียน Blog

จนถึงเวลานี้ ทั้งที่ยังมีเรื่องเรื่องอีกมาที่จะเขียน น่าจะพอก่อน แค่นี้