จัดเวลายังไม่ได้

หยุดหายไปหลายวัน ไม่ได้เขียน Blog มันยังจัดสรร เวลาไม่ได้ มานั่งคิดดู เวลายังไม่ตรงหรือลงตัวตื่นตอนเช้ามาเขียน ก็ไม่ได้เพราะเหตุการณ์ แต่ละวัน มันยังไม่เกิด จะเขียนช่วงหัวค่ำ กลับจากสวนเหนื่อยอยากพักผ่อนอ่านหนังสือ ดูหนังฟังเพลง เพื่อผ่อนคลายร่างกาย และให้จิตสบายจะได้นอนหลับแบบเต็มอิ่ม แต่ …ตอนเช้า มันไม่ได้ เที่ยงมันร้อน บ่ายเข้าสวน เช้าเข้าสวน ไม่เข้าสวนได้ไหม

มันไม่ได้ การเข้าสวนคือการลงทุนอย่าง มันคือการลงทุนเวลา หากเราลงทุนหรือทำมันเร็ว เวลา เริ่มต้นมันก็เริ่ม ต้นไม้ที่เราปลูกหรืออะไรที่ทำ มันเท่ากับว่า ได้เริ่มแล้ว หากมาทำเว็บ แต่ตอนปลาย ไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน  จริงๆๆ เว็บมันอาจจะเดินไปได้ดี มีเนื้อหามาก แต่ มันคือต้นทุนที่จมหายไปกับเวลา เพราะไม่นาน มันแค่ ที่จดบันทึก แต่ ไม่เหมือนสวนที่ต้นไม้มันโตขึ้นทุกวัน

สิบปี หลังจากนี้ มันจะเป็นสวนที่ร่มรื่น  แต่ไม่ทำตอนนี้ มันไม่ได้เกิดเป็นสวน

เหตุผลที่ต้องเลือก ต้องไปด้านสวนก่อน ทางเว็บนี้ ต้องว่างจริงๆๆ เท่านั้นจริงมาจับเล่น เพื่อฝึกสมองฝึกมือในการพิมพ์

น่าจะต้อง แก้ปัญหาตรงนี้ให้ได้

วันนี้ เข้าสวน เจอคนเอาเต่าไปขาย 9 ตัว เอ๋ยปากช้าไปนิดว่า จะซื้อเองเพื่อเอาไปปล่อย ตัวเล็กน่าสงสาร  มาคิดได้น่าจะขอซื้อตัดหน้าก่อนที่เขาจะขายให้กับคนที่เอาไปฆ่า แต่ไม่ทันแล้ว เขาไปแล้ว

เลยติดต่อไปยังคนที่บ้านเพื่อให้ติดต่อไปยังลูกสาวคนขายให้โทรว่า ขอซื้อเอง พร้อมกันคิดเสียใจในใจที่ตัดสินช้าไปนิด ไม่ได้ช่วย 9 ชีวิต กับเงินแค่เล็กน้อยๆๆมาก

เลยนั่งรอ เผื่อเขาขายไม่ได้  น่าจะกลับเส้นทางเดิม รอปากทางเข้าสวนประมาณ ชั่วโมงกว่า ก็เห็นเขาขี่รถกลับมา แต่ไม่มีเต่าแล้ว เลยเอ๋ยปากถาม ว่าเต่าไปไหนแล้วจะขอซื้อเอง เขาบอกว่าขายไปแล้ว ก็ใจหาย คิดว่าขายให้กับคนที่สั่งเขาไว้เพื่อเอาไปทำเป็นอาหาร

สุดท้ายเขาบอกว่า แม่ค้าในตลาดเขาพระทองซื้อไปแล้ว เลยถามเขาว่า ซื้อไปทำอาหารหรืออย่างไร

เขาบอกว่า ได้ยินว่า แม่ค้าจะซื้อไปปล่อยเพื่อทำบุญ ก็ดีใจกับ 9 ชีวิต  ที่น่าจะต้องฝ่าฟัน ไม่รู้ว่าที่แม่ค้าพาไปปล่อยมีคนอยากได้เงินตามไปจับมาขายอีกหรือเปล่า

ดูเวลาแล้วใกล้เที่ยงพอดีกับที่นั่งรอบริเวณหน้าสวน เลยไปไปขุดตันสะเดาเทียม ได้ 3 ต้น

ครั้งนี้ แตกต่างกับครั้งก่อนๆๆ มีการพัฒนาขึ้น เอาถุงดำติดรถมาเลย เมื่อก่อน ขุดเสร็จ เอามาใส่ถุงที่บ้าน หาดินปลูกค่อนข้างยาก แต่ งานมันสอนตอนนี้ ขุดเสร็จใส่ถุงดำเสร็จเรียบร้อยก่อนครับบ้าน มันดีกลายอย่าง เช่น ดินก็แบบเดียวกัน ไม่ต้องรีบมานั่งใส่ถุงที่บ้าน ดินก็หายาก

ออกรถมาแวะกินก๋วยเตี้ยวจาน 30 บาท

ถึงบ้านร้อน แต่ก็ยังหยิบหนังสือมาอ่านเล่นๆๆ จนบ่าย ออกเดินทางอีกครั้งไปสวนเล็ก เพื่อรดน้ำต้นไม้ กับปลูกกลัวยที่ขุดมาวันก่อน กับต้นตะแบก ไปปลูกให้หมด

ชีวิตตอนนี้ รู้สึกว่า มีอะไรให้ทำมาก จนบางทีคิดว่า มันมากเกินไป จนทำให้เราเร่งรีบไปหมด ทั้งที่บางอย่างมันไม่น่าเร่งรีบ ผลกระทบตามมาหลายอย่าง กินข้าวก็รีบกินเพื่อรีบไปทำสิ่งที่วางแผนไว้ในใจแล้ว ผลที่ตามมา เริ่มเป็นโรคกระเพาะเพราะเคี้ยวไม่ละเอียด

น่าต้องมาทบทวนอีกเรื่อง

ความรีบ ตอนนี้ ไม่จำเป็นต้องรีบมากแล้ว แต่ เพราะความอยากทำโน่นทำนี่ เพราะหากทำเร็ว ผลที่ตามมามันก็ได้เร็ว

แต่…มาคิดดูน่าต้อง ลดความเร่งรีบ ให้ปกติ เพื่อร่างกายจะได้ไม่กดดันตัวเอง

ไปสวน 3 โมงกว่า เพื่อจะกลับบ้านให้เร็ว แล้วกลับมาตัดหญ้าหน้าบ้าน หน่อย แต่สุดท้าย ค่ำจนได้ หันดูเวลา 6 โมงเย็นอีกแล้ว

หากตัดหญ้า จะกินข้าวช้า หากกินข้าวช้า หมายถึงมันจะอิ่ม และกว่าจะนอน กับเวลากินข้าวเวลาจะกระชั้นชิดเกินไป น่าจะมีปัญหานอนไม่ค่อยหลับเพราะมันอึดอัด หากกินเข้าข้าวช้า

ตัดสินใจกินข้าวก่อน เพื่อยืดเวลากินข้าวเสร็จ กับเวลานอนให้ห่างกันนิด

ร่างกายบอกว่า น่าจะพักผ่อน กินข้าวเสร็จ เลยไปนอนเล่นฟังดนตรี หนังตะลุง

หลับ …