การทำงานสวน

นั้นคือหัวข้อที่คิดว่า น่าจะต้องปรับปรุงอีกมาก เพราะตอนนี้ มันสะเปะ สะปะมาก งานสวนบ้าง ทำเว็บไซต์ บ้าง  งานอื่นๆๆ บ้าง จนจับประเด็นไม่ถูกในแต่ละวันว่าจะเริ่มตัวไหนก่อนดี

ปัญหาเรื่องสวน มันไม่ได้หนักหนาอะไรมาก มันเป็นงานสบาย จริงๆๆ ครับ เป็นงานสบาย ไม่หนักหนาอะไร แต่..มันอาจจะต้องใช้เวลาแค่นั้นเอง เหตุที่ต้องใช้เวลาบางที เป้าหมายในการทำสวนคือการออกกำลังกาย ได้ออกเดินทางท่องเที่ยวไปตามธรรมชาติ ได้เจอหน้าผู้คน ที่มีแต่รอยยิ้มทักกัน แม้ว่า จะอยู่ห่างกันหลาย กม. แต่แปลก ส่วนมากรู้จักกันหมด

นั้นคือเป้าหมายในการทำ บางคนว่างานสวนมันหนัก ไม่หนักหรอก หากเราจัดการเป็น (ว่าจะพิมพ์ว่า บริหารเป็น มันดเวอร์อลังการเกินไป )

ในส่วนตัวแล้ว มีคนมาช่วยแบ่งเบาภาระ 2 คน จะพูดว่าลูกน้องมันไม่น่าจะใช่ แต่เขาช่วยดูแลงานในสวน โดยเขาทำหน้าที่ตัดยางให้  เมื่อได้ 2 คนนั้นมา หน้าที่เราแค่ปล่อยให้ 2 คนนั้นดูแล แต่ ก่อนจะมาถึงขั้นนี้ได้ ต้องมีการวางกำหนด แผนงานไว้ในใจมากเหมือนกัน

สิ่งแรกคือ ต้องทำให้ 2 คนนั้น ก้าวพ้นจากการเป็นหุ่นยนต์เสียก่อน  วิธีการให้ง่ายคือให้เขาคิดเอง จัดการเองทุกอย่าง เราเองไปสวนก็แค่ไปเป็นคนทำงานแบบเดียวกับเขานั้นแหละ ไม่ไปยุ่งเกี่ยวในส่วนที่เขาทำ หญ้ารก ก็ไม่พูด แต่ทำในส่วนของเราที่เราไปทำให้เขาเห็นแทน

สุดท้าย เมื่อเขาทำไปนานๆๆ เขาจะมีความรู้สึกว่า สวนนั้นคือสวนของเขาด้วยเพราะเขาดูแลเองทุกอย่าง เจ้าของสวนมาด้วย แต่ไม่เคยทำเฒ่าหรือบอกให้ทำอย่างนั้นให้ทำอย่างนี้

เมื่อเขาคิดเอง วางแผนงานในสวนเอง เขาก็หลุดพ้นจากการเป็นหุ่นยนต์ ส่วนเรา สบายไปเลย เพราะแค่นั่งมอง ไม่ต้องพูด ไม่ต้องทำอะไร สองคนนั้นจัดการให้หมด

ในทางตรงกันข้ามกัน หากเราคิดว่า เราคือเจ้าของสวน แล้วไปสวนแต่งตัวหล่อ สั่งให้เขาทำอย่างนั้น เขาทำอย่างนี้ แล้วตัวเองเดินซัดมาด ไม่นาน คนที่ทำงานกับเรา เขาจะไม่กล้าคิด หรือกล้าลงมือทำเอง กลัวความผิดพลาด ความรู้สึกที่ตามมาคือ ต้องรอให้เจ้าของสวนบอกอย่างเดียวว่าต้องทำอย่างนั้น ต้องทำอย่างนี้

ทั้งที่ในความเป็นจริงแล้ว เขาน่าจะรู้ดีในการทำสวนมากกว่าเราเสียอีก เพราะเขาสวนมาตลอด เพียงแต่ในบางมุมความคิด เขาอาจจะเห็นแต่ในกรอบที่เขาเห็นประจำ เลยอาจจะมองไม่เห็นในบางสวน หรือส่วนอื่นที่อยู่นอกกรอบบ้าง ในส่วนนี้แหละที่เราต้องเข้าแก้หรือเข้าไปจัดการ แต่ จะไม่ลงมือเอง

จะสื่อสารต่างๆๆ ไปยังคนที่บ้าน เพราะคนที่บ้านจะดูแลเรื่องการเงินจัดการสวนทุกอย่าง รวมทั้งรายได้ที่ได้จากสวน ส่วนตัวเราเองแค่มีความสุขกับการได้ออกกำลังกาย ได้เดินทางไปกับธรรมชาติ  รายได้ต่างๆๆ ไม่เคยแตะต้อง

พูดยังกะว่า เป็นคนดีมากๆๆ  ที่ไม่แตะต้อง มันไม่มีเหตุผลอะไรมาก เพราะนั้นคือรายจ่ายในส่วนที่เกี่ยวกับอาหารการกินในครอบครัว  เป็นส่วนที่แยกจากรายได้ตัวอื่น กันไว้ให้คนที่บ้านโดยเฉพาะ

เมื่อสื่อสาร ไปยังคนที่บ้านแล้วที่เหลือ คนที่บ้านค่อยบอก หรือแนะนำ 2 คนนั้น   2 คนนั้น เมื่อได้รับสื่อจากคนที่บ้าน จะไปคิดแล้ววางแผนทำเอง โดยที่เราไม่ต้องบอกให้ทำหรือลงไปทำเฒ่าแต่อย่างใด

เท่านี้ งานสวนก็ทำสนุกแล้ว ไม่เหนื่อย

คนเรามันมีหน้าที่อยู่แล้วของแต่ละคน แต่บางคนชอบลงไปทำหน้าที่คนอื่นแล้วบ่นว่าเหนื่อย หากเขาหยุดแล้วคิด เขาจะพบว่าตัวเขาเองนั้นแหละตัวปัญหา

เสร็จเรื่องส่วน

มาเรื่องต่อไปคือการทำเว็บไซต์  ปัญหาใหญ่ เพราะทำคนเดียว ส่วนนี้แหละที่ต้องปรับปรุง ว่าเราจะทำอย่างไร ให้เวลามันพอดีกับการทำสวน ให้เวลาพอดีกับการได้ออกกำลังการ ทำอย่างไร อย่าให้ชีวิต ติดอยู่กับหน้าคอมพิวเตอร์ มากๆๆ จนกลายเป็นคนขี้เกียจหรือเกียจคร้าน

นั้นคือปัญหาใหญ่ ที่ต้องปรับปรุงในการทำงาน