งานสวนเหนื่อยแต่มีความสุข

หันไปมองเวลาในมือถือ เวลา 20.00 น. ค่อยๆๆ พยุงตัวลุกขึ้นจากโซฟา หลังจากที่นั่งแล้วก็นอนอ่านหนังสือ ชม.กว่าๆๆ  ที่อ่านหนังสือตอนนี้ เนื่องจากวันนี้ เหนื่อยทั้งวัน ไม่ได้เปิดคอมพิวเตอร์เพื่อทำงานหรืออัพเดทเว็บไซต์   เลยพักนิดหลังจากทำภารกิจส่วนตัวเสร็จ ไอ้ครั้นจะนอนเฉยๆๆ เสียดายเวลา ว่าแล้วหาหนังสือมานั่งอ่าน แรกๆๆ นั่งอ่านจริงๆๆ ต่อมา ค่อยๆๆ เอนกลายเป็นนอนอ่านแทน

วันนี้ ว่าจะหาเหตุผลหรือข้ออ้างเพื่อจะไม่เขียน Blog  แต่มันหาเหตุผลไม่ได้เลย  วางแผนไว้ว่าจะเขียนตอนเช้า แต่ ติดภารกิจต้องออกไปเดินออกกำลังกาย หลังจากที่ฝนตกมาหลายวันแล้วและตอนนี้ฝนหยุดตกแล้ว แม้ว่าจะไม่มีแสงแดด หรือมีแต่มีไม่มาก น่าจะเป็นช่วงเวลาที่ออกกำลังกายอีกครั้ง หลังจากที่หยุดมาหลายวัน จนตอนนี้เริ่มมีอาการ ผลัดวันประกันพรุ่ง เพื่อที่จะไม่ต้องการออกกำลัง  โดยการพยายามหาเหตุผลต่างๆๆ นาา เพื่อเข้าข้างตนเองว่ายุ่งอย่างนั้นบาง ยุ่งอย่างนี้บ้าง ไม่มีเวลาบ้าง  ฝนลงเม็ดเล็กน้อยบ้าง แต่วันนี้ ตัดสินใจเด็ดขาดแน่วแน่ว่า จะออกเดินอีกครั้ง เพื่อออกกำลังกาย

อ่านเจอในหนังสือเล่มหนึ่ง เขาบอกว่าการที่คนเราจะมีความสุขนั้น มีอีกอย่างหนึ่งที่คนไม่ค่อยทำกันคือการเดินเล่น ในช่วงที่เดินเล่นนั้นแหละจะเป็นช่วงที่มีความสุข ได้คิดได้ทำอะไรหลายอย่างในสมองของเราเองตอนนั้น แต่มีเงื่อนไขหลายอย่างว่าต้องเป็นสถานที่คุ้นเคย  มันจะทำให้เราไม่ตื่นตาตื่นใจ ขณะเดินให้ฟังเสียงนก เสียงรถหรือเสียงอื่นๆๆ แต่ระวังอารมณ์ อย่าไปกระทบกับสิ่งอื่น

อ่านจบแล้วยังไม่เข้าใจเหมือนกัน น่าว่าต้องอ่านอีกรอบ

การเดินในเช้านี้ สิ่งที่มารบกวนมากที่สุดคือ กังวลเรื่องการจัดสรรเวลา เกรงว่าเวลาไม่พอในการทำกิจกรรมด้านอื่น ปกติเวลาที่เดินนี้ คือเวลาเขียนเว็บพัฒนาเว็บ

ช่วงเช้าหลังจากที่ตื่นขึ้นมาร่างกายจะสดชื่นมากที่สุด มือไม้ ยังไม่เมื่อยพิมพ์อะไร จะสะดวกว่าตอนตอนเย็น หากเป็นตอนเย็น มันจะมีอาการเมื่อยล้าของมือ  อย่างวันนี้ ขณะเขียนหรือพิมพ์ Blog รู้สึกเมื่อยมือมากๆๆ

มันน่าจะเป็นมาจากสาเหตุที่เข้าสวนทั้งวัน  ในตอนเช้าหลังจากเดินเสร็จ  จัดการภารกิจส่วนตัวเสร็จเรียบร้อย บอกคนที่บ้านว่าเข้าสวน  บอกเสร็จออกเดินทางเข้าสวนทันที  เจตนาเพื่อให้เป็นไปตามเป้าหมายที่ได้วางแผนการไว้แล้ว  ว่าจะไปตัดต้นไม้ มันเป็นต้นไม้นิดโตเร็ว  แต่ไม่ค่อยมีประโยชน์ แต่อีกครั้ง ไม่ใข่ว่าจะไม่มีประโยชน์ มันอาจจะมีประโยชน์ แต่เมื่อเทียบกับต้นไม้อื่นที่ปลูก ต้นไม้อื่นมันมีคุณค่าหรือมีประโยชน์มากกว่า แต่ต้นไม้ที่มีมูลค่ามันโตช้า ส่วนต้นไม้ที่ไม่ค่อยมีมูลค่าเท่าไร มันกลับโตเร็ว

เมื่อมันโตเร็ว สิ่งที่ตามมาหรือร่มเงาของมันจะบังต้นไม้ที่มีมูลค่า จนไม้ที่มีมูลค่าเติบโตได้ไม่เต็มที่  นอกจากเติบโตไม่เต็มที่แล้วไม้ที่ไม่มีมูลค่าเป็นไม้เนื้ออ่อน ลมพัดมากๆๆ กิ่งของมันหักแล้วมาทับยอดต้นไม้ที่ต้องการปลูกเพื่อสร้างมูลค่าเสียหลายต้น อุตสาห์ปล่อยให้โตแล้ว ยังไม่มีน้ำใจ เห็นทีต้องตัดทิ้งให้หมดในวันนี้

เมื่อวานวางแผนไว้แล้วว่าจะจัดการอย่างไร แต่ไม่ได้ทำ  ไม่มีพอ ตัดหญ้าเสร็จใกล้เที่ยงแล้ว จะตัดต้นไม้ต่อไม่น่าจะทัน

วันนี้ เลยวางแผนไปแต่เช้าหลังจากเดินเสร็จ นั้นหมายความว่าวันนี้ ไม่ได้เปิดคอมพิวเตอร์ตอนเช้าเพื่อเขียน Blog หรือทำอย่างอื่น  เสร็จภารกิจส่วนตัวแล้วมุ่งตรงไปสวน ไปถึงลงมือเลย  ทำไปได้สักพักต้องหยุด มดตัวเล็กๆๆ มันมาก กัดแล้วคันไปหมด น่าจะต้องปล่อยให้มันไปที่อื่นก่อน แล้วค่อยมาจัดการต่อ

หยุดจากเลื่อยไม้ได้สักพัก  ไปตัดหญ้าแทนเพื่อให้มดที่อยู่กับต้นไม้ที่ตัดลงมานอนบนพื้นให้มันหายไปให้หมดก่อน   ตัดหญ้าเสร็จ เหมือนเดิม ดูเวลา ใกล้เที่ยงอีกแล้ว

วันนี้ นึกอยากกินกาแฟ ชาวดอย นึกขึ้นมาได้ว่ามีร้านกาแฟที่ปั้มน้ำมันใกล้ๆๆ สวน  แต่หากออกจากสวนต้องไปยูเทิร์น จนเกือบถึงบ้าน ถ้าไปยูเทิร์นแบบนั้น  ใกล้ถึงบ้านแล้ว กลับบ้านดีกว่า   นั่งคิดว่าจะเอาอย่างไรดี นึกขึ้นมาได้ว่ามีเส้นทางที่ตีคู่ขนานกับถนนสายเอเซีย  สามารถย้อนไปทางเส้นทางสายเล็กๆๆได้

ขับรถตามเส้นทางดังกล่าว ที่ไม่ได้ไปมานานแล้วทั้งที่อยู่ห่างจากสวนไม่มาก แต่ไม่รู้ว่าจะไปทำไมเลยไม่ค่อยได้ขับผ่าน  รู้สึกว่าเจริญขึ้นมาก มีร้านค้ามีชุมชนเกินขึ้นมากๆๆ  ขับรถไปมองสองข้างทาง ไม่น่าเชื่อว่ามีคนมาอยู่ตามเส้นทางมากขึ้นปกติเป็นทางเปลี่ยว เมื่อก่อนเป็นเส้นทางที่เขาเรียกว่าเป็นเส้นทางโจร แต่ตอนนี้ ถนนลาดยางอย่างดีขับสบาย

ขับมาถึงปั้มปรากฏว่า ไม่มีคนเลย เด็กปั้มมีสักคนสองคน แต่ปั้มขนาดใหญ่มากพื้นที่กว้างขวาง หันไปมองร้านค้ามีแต่ชื่อร้านและปิดเรียบร้อย (น่าจะไม่มีคน) ถัดจากร้านค้าเป็นร้านกาแฟชาวดอย เช่นกันปิดสนิท ไม่มีคนไม่มีการทำกิจกรรมอะไร แสดงว่า ไม่มีใครเข้ามาเลย อาจจะเป็นเพราะปั้มอยู่บนเส้นทางที่ห่างใกลชุมชนด้วย และก่อนหน้า ปั้มดังกล่าวมีปั้ม ปตท.และ Ptt วางดักหน้าไว้ด้วย กับอีกอย่างปั้มมองแต่ใกลไม่ชัด กับอีกอย่าง เป็นปั้มเพิ่งเปิดใหม่ บางทีคนขับรถพอนึกได้ก็ขับเลยปั้มไปแล้ว

ไม่รู้ว่าใครเป็นเจ้าของ แต่กล้าลงทุนมาก

เมื่อร้านกาแฟปิด  เริ่มคิดว่าจะทำอย่างไรต่อ เริ่มหิวข้าวแล้วตอนนี้ ตัดสินใจกลับบ้านดีกว่า  แต่นึกขึ้นมาได้ว่าที่บ้านบอกว่าให้ซื้อน้ำขวดละ 5 ลิตร กลับบ้านด้วย

ดูเวลาแล้วร้านขายน้ำน่าจะพักเที่ยง เริ่มคิดต่อว่าจะเอาอย่างไรดี หากกลับบ้านก่อนขี้เกียจออกมาอีก

ตัดสินใจไปกินก๋วยเตียวที่ตรงข้ามกับร้านที่ต้องการซื้อน้ำเพื่อฆ่าเวลา ก่อนที่คนงานพักเที่ยงเสร็จแล้วกลับมาทำงานที่ร้านขายน้ำ

เสร็จสรรพภารกิจ ขับรถกลับบ้าน

 

 

รถที่ใช้สำหรับการท่องเที่ยวและทำสวน เป็นรถคันโปรดที่ใช้มากกว่าคันอื่น ส่วนคันอื่นตอนนี้ จอดอย่างเดียว จนแบตเตอรีหมด มันเป็นรถที่ได้มาอย่างนึกไม่ถึง

กลับถึงบ้านลมพัดแรงมาก จนมีอาการรู้สึกครั้นเนื้อครั้นตัว  คิดว่าร่างกายน่าต้องการจะพักผ่อนสักนิด ตอนบ่ายมีแปลนจะไปปรับเส้นทางในส่วนเล็กหน่อย ฝนตกแล้วมันเป็นร่องน้ำขังเส้นทาง แม้ว่ารถจะวิ่งผ่านได้สบาย แต่รำคาญขี้เกียจล้าง กับพอขึ้นนจากสวนแล้ว ดินโคลนที่ติดรถมา จะหล่นบนถนน จนถนนสายหลักสกปรก ยิ่งฝนตกด้วยแล้วคนขับรถเครื่องหากไม่ระวังจะล้มได้

กับสงสารรถบางคันที่เขาขับผ่าน โคลนที่หล่นบนถนน จะทำให้รถเขาสกปรกด้วย

นอนเล่นสักพักอ่านหนังสือได้ประมาณ 10 หน้า เริ่มง่วงนอน แต่ไม่อยากนอน กลัวมันจะติดนิสัยนอนกลางวัน ถ้าติดนิสัยนอนกลางวันแล้วมันจะมีปัญหาเวลาเราทำกิจกรรมข้างนอก เพราะว่าเมื่อถึงเวลานอนมันจะง่วง

ตัดสินใจไปสวน จัดการเกือบเสร็จ  ค่ำเสียก่อน

กลับบ้านดีกว่า