ความสุขที่สร้างเอง

ตอนเย็น ของวันนี้ เป็นอีกวันที่เข้าสวน  วันนี้พิเศษหน่อย   เข้าสวน 2 สวนเลย  ตอนเช้าไปสวนไหญ่ จัดการหลายเรื่อง สุดท้ายเหมือนเดิมไม่เสร็จ เที่ยงเสียก่อน ว่าจะทำต่อ แต่ดูแล้วไม่ได้ ต้องพักเที่ยง  ที่สำคัญมีปัญหาเรื่องการกิน แถวๆๆสวน ไม่มีร้านขายข้าวหรือร้านขายของกิน กลับบ้านมากินที่บ้านดีกว่า

วันนี้มาแปลก คนที่บ้านทำราดหน้าให้กิน

นั่งพัก และทำงานอย่างอื่นหลายสิ่งหลายอย่าง แต่วันนี้  มีเหตุการณ์ที่ไม่น่าเกิดขึ้นกับแมวตัวโปรด เอาเป็นว่าไม่ขอเล่า แค่บันทึกไว้ ว่า เหตุการณ์ต่างๆๆ ที่ไม่น่าจะเกิดมันเกิดขึ้นได้อย่างไม่น่าเชื่อ

ตอนเย็น จัดการเข้าสวนเล็ก วันนี้ สวนเล็กมีงานมากเช่นกัน แต่เอาเร่งด่วนก่อนคือการย้ายต้นไม้ เพื่อให้ถนนมันกว้างขึ้น รู้สึกว่าจะเหนื่อยมาก แต่ร่างกายมันเริ่มเข้าสู่ปกติแล้ว ดูเวลาแล้วน่าจะกลับบ้านดีกว่า

ระหว่างที่ร่างกายเหนื่อยมาก เมื่อมาถึงรถเลยเปิดเพลงฟังเพื่อให้หายเหนื่อยก่อนขับรถกลับบ้าน ลมพัดเย็นสบายอากาศไม่ร้อน มองไปทางไหนเห็นแต่สีเขียว ต้นไม้เริ่มโตและสวยมาก มองไปยังถนนที่เพิ่งตัดหญ้า แล้วฝนตกหนักทำให้หญ้างอกออกมาสวยงามมาก

ให้ช่างบังเอิญ เจอเพลงที่ชอบด้วย เป็นเพลงของ  MICHAEL JOHNSON  ชื่อเพลง   THIS NIGHT WON’T LAST FOREVER  นั่งฟังแล้วรู้สึกจิตใจสงบนิ่งสบาย ท่ามกลางธรรมชาติที่รายล้อมตัวเอง

นี่แหละความสุข แม้ว่าจะฟังไม่รู้เรื่องเท่าไร

มันเป็นเพลงที่ทำให้รู้สึกว่าจิตใจ นิ่ง ดิ่งลึก ลองหาสาเหตุว่าทำไมมันมีความรู้สึกแบบนั้น อาจจะเป็นเพราะว่าร่างกายเราเหนื่อยมาก เลยทำให้เรามีสมาธิในการฟัง เลยเข้าใจถึงความรู้สึกหลายๆๆ สิ่งๆๆ

ฟังจนจบ แล้วจึงเคลื่อนตัวรถออกจากสวนมายังบ้าน

วันนี้ มันได้ความรู้สึกอีกอย่างว่า บางที หากเราหาจุดที่เราต้องการจะทำ หรือหาจุดที่เราคิดว่า มันคือการสร้างความสุขแล้ว แทบไม่ต้องทำอย่างอื่นมาก เราสร้างความสุข ขึ้นมาได้เองจากภายในของตัวเราเองโดยไม่ต้องพึ่งพา หรือเอาสิ่งที่บุคคลภายนอกกำหนดหรือวางกฏเกณฑ์ให้เราว่า ต้องทำอย่างนั้น ต้องมีอย่างนี้ ถึงจะมีความสุข

แต่ได้ออกกำลังกายภายในสวน ดูลมพัด อากาศที่เย็นสบาย มีแต่ความเงียบ ดูนกบินไปบินมา หันไปทางไหน แทบไม่เห็นผู้คน อยู่คนเดียว พร้อมกับวางแผนคิดในสิ่งที่เราจะทำ คิด คิด ๆๆ  แล้วก็คิดว่า ในอนาคตเมื่อต้นไม้โต มันจะเป็นอย่างไร

แต่มันแปลกอีกเช่นกัน วันนี้ เอาหมาก มาปลูกต่อหลายต้น ลงเพิ่มเติมจากไม้ใหญ่ ที่ว่ามันแปลก เพราะว่าขณะขับรถไปสวนไหญ่ ระหว่างทางก่อนถึงสวน มีคนปลูกหมากไว้สองข้างทาง ในระยะทางที่ไม่ได้มีมากเท่าไร แต่ ความรู้สึกมันสำผัสได้ว่า เมื่อขับรถผ่านต้นหมาก ที่ไม่การปลูกในระยะที่พอดี มันมีความรู้สึกว่า มันอบอุ่น สวยงาม

เมื่อถึงสวนใหญ่เข้าไปในสวน เจอต้นไม้ที่ปลูกไว้โตขึ้นมากและมีลูกหล่น งอกหลายต้น จัดการขุดเอาใส่ถุงแล้วเอาไว้ในรถหลายวันแล้ว

วันนี้ ได้โอกาส เอาไปลงในส่วนเล็ก วางแผนการปลูกไว้ในจุดที่มองแล้วสวยงาม

กำลังนั่งคิดว่า ทำไม เมื่อเราไปที่ไหนก็ตาม หากเจอต้นมะพร้าว หรือต้นหมาก แต่อย่าให้มากหรือเป็นสวน แต่เป็นจำนวนทีพอดี อยู่บริเวณบ้าน หรือบริเวณไหนก็ตาม  เมื่อเราเห็นจิตใจของเราจะนิ่งแล้วสงบ

หากคิดออกวันไหน ว่าทำไม จะเขียนเล่าให้ฟังอีกที

เอาเป็นว่า วันนี้ ลองฟังเพลงดู