วันนี้แปลก ฝนไม่ตก

มันเป็นเรื่องแปลกจริงๆ  เข้าไปดูเว็บไซต์ของกรมอุตุนิยมวิทยา  มีเมฆปกครอบเป็นบริเวณกว้างดูแล้ววันนี้ น่าจะตก แต่ไม่ตก  แต่..พอพิมพ์คำว่าว่า กรมอุตุนิยมวิทยา  สงสัยว่า ทำไม่ต้องมีวิทยาต่อท้าย แล้วทำไมต้องชื่อ อุตุนิยม ว่างๆๆ หน้าต้องหาคำตอบดู แต่ตอนนี้ ขอพิมพ์บทความสักนิดก่อนเพื่อรักษาวินัยให้กับตัวเอง

เพิ่งวางจากการอ่านหนังสือ เจอข้อความที่แนวคิดเดียวกันเลย คือเรื่องปัญหา คนเราในการทำงานต่างๆๆ หากมองให้ดีแล้ว คนที่ทำงานเก่งคือคนที่แก้ปัญหาเก่ง

การทำงานหากไม่เจอปัญหา โอกาส จะเก่งมีน้อย เจอแต่เรื่องง่ายๆๆ ไม่เจอปัญหา คนเราส่วนมาเมื่อเจอปัญหาสิ่งแรกคือต้องหาทางแก้ปัญหา ไม่ว่าจะทำเรื่องใด

ในการหาทางแก้ปัญหา เอาที่เร็วที่สุดคือถามผู้รู้ หากไม่มีผู้รู้อยู่ใกล้ๆๆ ตอนนี้ นับว่าโชคดีมากที่มี Google แม้ว่าบางอย่างจะไม่ตรงเหมือนถามผู้รู้เฉพาะทางแต่สามารถเข้าใจ รู้แนวทางในการแก้ไข

สุดท้าย มันมารวมกันตรงที่ ความรู้กับทักษะ คนที่มีความรู้มากและมีทักษะ จะสามารถแก้ปัญหาได้เร็ว เมื่อแก้ปัญหาต่างๆๆ ได้เร็ว ทุกสิ่งทุกอย่างมันจะเดินไปยังทิศทางตามที่เราต้องการ

ในเรื่องความรู้คงไมต้องอธิบายมาก ให้เรารู้ในสิงที่เรารัก แล้วรู้ให้จริงพอแล้ว แต่มันแปลกอีกเช่นคน คนที่รู้มาก มักจะคิดว่าตัวเองไม่รู้ และไม่ค่อยแสดงตน หรืออวดว่าตนเองรู้ กลับชอบอยู่เงียบๆๆ ไม่เคยโชว์ให้คนอื่นรู้

แต่.. ไอ้คนไม่รู้ ่ส่วนมากชอบอวด เพื่อต้องการให้คนอื่นยกตัวเองว่า รู้มาก พอคนเรียกว่า อาจารย์ แต่ละเรื่องยิ้มน่าเอ็นดู

ว่าจะเขียนเรื่องวันนี้ แปลกฝนไม่ตก ดันมาออกนอกเรื่องนอกราว หากคนที่เค้าเก่ง เขารู้ดีเขามาอ่าน เขาคงจะต่อว่าแน่ๆ ว่าการวางแนวความคิดเรืองเนื้อหาผิดไป ไม่ตรงคอนแซ็ป ที่วางไว้มันเป็นเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม

แล้วแต่นะครับ เพราะเป้าหมายคือต้องการพิมพ์ให้มันทุกวันเพื่อเพิ่มทักษะให้กับตัวเองในการพิมพ์แต่ละเรื่อง ไม่หวังอะไรมาก แค่มีคนเข้ามาอ่าน ได้แนวคิดบ้าง พอใจแล้วไม่หวังว่าต้องถูกต้อง ตาม SEO หรืออะไรทั้งสิ้นทั้งหมดทั้งมวล

เพียงแต่ สบายใจที่ดูเวลาแล้วพิมพ์ไปประมาณ ครึ่งชม เนื้อหาและการพิมพ์มันได้มาก แสดงว่าเราเริ่มมีทักษะในการพิมพ์ในการสร้างบทความภายในกรอบที่เรากำหนดไว้ และพิมพ์ทุกวัน แม้ว่าบางครั้งไม่มีเรื่องอะไรที่จะเขียนจะพิมพ์ แต่มันพิมพ์ได้เรื่อย

จนค้นพิมพ์ว่าในการทำงาน ให้ทำด้วยจิตที่ว่าง อย่าคิดว่ามันยุ่งยาก หากในใจของเราคิดว่ามันยุ่งยาก เราจะไม่ลงมือทำ แต่หากเราไม่ลงมือทำ จะไม่มีผลเกิดขึ้น

อย่างเช่นที่มีคำคมว่า หากไม่เริ่มวันนี้พรุ่งนี้ จะไม่มีผลอะไรเกิดขึ้น

ทำไปเถอะ ทำไปก่อน แม้จะได้สัก 30 เปอร์เซ็นให้ทำ และอย่าคิดว่าเป็นเรื่องยุ่งยาก

อย่างเช่นตั้งหัวเรื่องไว้ว่า แปลกวันนี้ฝนไม่ตก

หากพิมพ์ไปเรื่อยไม่เกี่ยวกับเนื้อหา แค่ไปเปลี่ยนหัวเรื่องเป็นเรื่องอื่น จบ เสร็จ ไม่มีปัญหาอะไร แต่..

หากเรามามัวนั่งคิดว่า ออ หัวเรื่องมันเป็นแบบนี้ แล้วเรามานั่งเค้นหัวสมองเพื่อให้ได้ตามกรอบว่า วันนี้ ฝนไม่ตก มันแปลกใจ แปลกตรงไหนอย่างไร  ชีวิต มันตายตัวเกินไปมันไม่ยืดหยุ่น

เช่นเดียวกัน กับแผนงานหรือแปลน มันต้องมีแผนหนึ่ง แผนสอง หากพลาดอันไหน เดินต่อแผนอื่นได้ทันที

ไหน  ๆๆ พิมพ์เรื่องวันนีแปลกฝน ไม่ตก เข้าเรื่องนี้สักนิด ไม่อยากเปลี่ยนหัวเรื่องเพราะทำ key word ไว้ด้วคำว่า วันนี้แปลก ฝนไม่ตอ

มันแปลกใจจริง ในตลอดเวลาที่ผ่า่นมาตอนเช้า ตื่นขึ้นมาฝนมากจะตกทุกวัน  หรือไม่ตกตอนเช้า มีแสงแดดได้สบายใจ สักพักจะมืดแล้วฝนจะตกลงมาสลับกับแล้ง แต่ไม่มีแสงแดด

มันเลยแปลกใจ ที่วันนี้ฝนไม่ตก เป็นอันว่าจบบทความ

วันนี้ ฝนไม่ตก เลยมีโอกาสทำกิจกรรมต่างๆๆ มากมาย แต่สภาพร่างกายน่าจะไม่ค่อยไหว ฝนตกติดต่อกันหลายวัน ร่างกายเลยไม่ค่อยได้เคลื่อนไหว พอเคลื่อนไหวมากมันมีอาการที่เรียกว่า เหนื่อยง่ายนิดหน่อย แต่พยายามปรับร่างกาย

เวลา มันไม่เคยหยุด หากเราหายใจแต่ละห้วงเวลาแล้วไม่คุ้มกับเวลาที่เราหายใจเท่ากับเราขาดทุน ทำอะไรก็ได้ที่ไม่ให้เวลาเราหายไปเปล่าๆ

บางอย่าง อาจจะไม่เห็นผลตอนนี้ แต่ หากเราทำหรือสร้างสิ่งใดไว้ ไม่นานมันมีผลมาเอง เช่นเดียวกับการเรียนรู้ หากเราไม่เรียนรู้ทุกอย่างมันคงเดิม แต่หากเราเรียนรู้วันละนิด ไม่นาน จะสะสมมากไปเอง

น่าจะพอแค่นี้ก่อนสำหรับวันนี้ มือเริ่มแกว่งไม่เป็นไปตามที่สมองสั่งการเท่าไรแล้ว

แต่ สิ่งที่ได้มา เห็นชัดตอนนี้คือทักษะในการสร้าง ในการพิมพ์ Blog เริ่มเร็วขึ้น ในขณะที่สภาพร่างกายมันอ่อนล้า แต่ยังสามารถพิมพ์ได้มากอยู่

เดี่ยวทอเช้าจะเล่าเรื่อง เด็กมาตัดหญ้าให้วัว ให้ฟัง แต่น่าเป็นทอเช้าดีกว่า

จบ……………………….