หาดใหญ่

หาดใหญ่ มาบ่อย และเช่นกันหลงบ่อย ตอนมาแรกๆๆ เข้าใจโครงสร้างของเมืองดีไม่มีปัญหา แต่หลังจากมีครอบครัว มีภาระที่ต้องดูแล เลยไม่มีเวลาได้มาสัมผัสกับหาดใหญ่ นานมากๆๆ แม้ว่า เมื่อก่อนจะมาบ่อย ส่วนมากมาทำงาน หรือไม่ใช้ทางลัดหลีกเลี่ยงตัวเมือง

หลังจากนั้นการขยายตัวของตัวเมืองมีมาก และแล้ว เมื่อลูกโต ขึ้น เป็นเวลา 10 ปี ที่เที่ยงล่องหาดใหญ่ กับที่บ้าน เพราะลูกสองคน มาเป็นลูกพระบิดา คนละ 4 ปี รวม 8 ปี แต่คนน้องได้เรียนฟรี ไม่ต้องเสียค่าเทอมอีก 2 ปี หลังจากจบ วิศวะ เพราะอาจารย์ในมหาลัยต้องการให้มาช่วยงานวิจัย และให้เรียนต่อไปพร้อมกัน

แม้ว่าจะมาบ่อย แต่ ไม่ค่อยไปไหน มานอนที่ลูกแล้วก็กลับ หรือไม่ก็เดินเล่น

แต่ วันนี้มาแปลก หลังจากที่เปลี่ยนอาชีพ มาทำงานตามที่ใจเราต้องการ ความรู้สึกปล่อยวาง และรู้สึกว่า เดินแล้วยิ้มให้กับตัวเอง หากคนมองภายนอก เหมือนบ้านนอกเข้ากรุง แต่ น่าจะเป็นเพราะผ่านสถานที่ใหญ่ๆๆ มามาก เลยสบาย ๆๆ ไม่ค่อยซีเรียลอะไร

เดินเล่น เห็นคนในเมืองแล้ว พื้นที่จำกัด อาจจะเป็นเพราะเป็นพื้นที่อยู่ใกล้มหาลัย เลยมีนักศึกษามาก คนที่ทำงานเกี่ยวกับการหารายได้จากนักศีกษาเลยมีมากไปด้วย

แต่ เป็นธรรมดาของเมืองใหญ่ สวยแต่ข้างนอก และพอเข้าซอยลึกลงไปแล้ว ส่วนมาขยะ บ้านที่สร้างไม่เป็นสัดสวน ความเป็นระเบียบเรียบร้อยแทบจะหาได้ยากมาก ส่วนหนึ่ง น่าจะเป็นเพราะบ้าน ไม่ใช่ของตนเอง เป็นบ้านเช่าส่วนมาก และเข้ามาพักชั่วคราว เลยไม่ค่อยดูแลกันเท่าไหร

ยกเว้น บ้านที่ไม่ใช่บ้านเช่า มักจะสร้างบ้านเป็นสัดสวน แต่มีการตกแต่ง เพื่อใช้เป็นพื้นที่ชีวิตส่วนตัว ในมุมเล็กๆๆ แต่ ผิดกับบ้านนอกอย่างเรา ที่เราสามารถสร้างพื้นที่สำหรับส่วนตัวได้จำนวนมาก อย่างเช่นที่สร้างตอนนี้ จำนวน 7 ไร่

แต่ความแตกต่างในเมืองกับบ้านนอกที่เห็นได้ชัดคือความสะดวกสบาย ในเมืองจากจ่ายเงินเมื่อไรก็ได้ อยากซื้อของที่อยากได้ สามารถซื้อได้ทันที อย่างเช่นที่ไปพัก ข้างๆๆ มีร้านสะดวกซื้อจำนวนมาก หลายชื่อหลายร้าน มีครบหมด รวมทั้ง กรณีไม่อยากเดินทาง สามารถสั่งของทุกอย่างเท่าที่เราต้องการมากินได้เลย มันสะดวกมาก

แต่ หากอยู่บ้านนอก เลย 1 ทุ่มไปแล้ว หมดสิทธิ์ หากิน ยกเว้นเดินทางไปในเมืองประมาณ 12 กว่า กม. หากจะกินมีอย่างเดียว คือบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป หรือที่เรียกว่า มาม่า

แต่ตอนนี้ ยังมีบ้าง สามารถสั่งของจากร้านสะดวกซื้อได้ บ้าง แต่ต้องเกิน 100 บาท นั้นคือ สิ่งที่แตกต่างกัน ดังนั้น เมื่อเข้าไปหาดใหญ่ สิ่งแรกที่ต้องเตรียมคือเงิน

อยู่บ้าน แทบไม่จ่ายสักบาท เพราะแม่บ้านไปซื้อของจากตลาดข้างบ้านมาทำกินเอง อยากกินอะไรก็ทำกิน แต่ข้อเสียคือต้องรอ ไม่ใช่สั่งแล้วได้กินเลย

แต่ ข้อดีของการอยู่ในเมืองคือไม่ว่าเราจะทำอะไร เราสามารถดำเนินการได้ทันที โดยไม่ต้องรอ อย่างเช่นการซ๋อมรถ หรือทำอะไรก็ตาม ขาดของสิ่งไหน วิ่งออกไปซื้อได้ทันที

แต่ หากอยู่บ้านนอก บ้างครั้ง ของราคาแค่ 100 เดียว หากวิ่งไปซื้อต้องรวมค่าน้ำมันรถด้วยเพราะระยะทางมันไกลจากในเมือง ดังนั้น หากจะทำอะไรต้องวางแผน สั่งซื้อของไว้ แล้วต้องคำนวนอย่างดี ว่าต้องใช้อะไรบ้าง หรือไม่อันไหนใช้บ่อยต้องซื้อสำรองไว้ จะได้ไม่ต้องวิ่งหรือรอสั่งซ์้อออนไลน์

พูดถึงการสั่งซื้อออนไลน์ หากไม่รีบตอนนี้ ที่บ้าน แทบไม่ต้องไปตลาดเลย เพราะอยากได้อะไร สั่งซื้อออนไลน์ ไม่ต้องออกจากบ้าน ของมาถึงหน้าบ้าน บางครั้งราคาถูกกว่า วิ่งไปซื้อในเมืองมาก ยกเว้น จำเป็นรีบใช้

เช่นกัน ตอนนี้ เกี่ยวกับด้านบันเทิง ทีวี แทบจะไม่มี หรือไม่มีเลย เพราะทุกคนดู Netflix หมดทุกคน หากไม่ดูผ่าน Netflix ก็นั่งดู facebook ได้ทั้งวัน

คิดว่า ต่อไปข้างหน้า อินเตอร์เน็ต น่าจะเปลี่ยนทุกสิ่งทุกอย่างมากกว่านี้มากๆๆ