เที่ยวทุ่งสง

ปกติมักเขียน Blog ช่วงประมาณ ตี 8 กลางคืนและเขียนให้เสร็จทุกวัน ก่อน ตี 9 กลางคืน แต่ตอนนี้ มาคิดดูแล้ว น่าจะมีปัญหาเกี่ยวกับการนอน คิดว่าคนเราหากจะพักผ่อนให้ดีที่สุด ช่วงหัวค่ำหรือเป็นช่วงที่ปล่อยให้ชีวิต พักผ่อน ไม่จะเป็นอย่างน้อย 2-3 ชั่วโมงไม่น่าจะเปิดคอมหรือทำงานที่เกี่ยวกับการใช้ความคิด

ลองสังเกตุดู เมื่อก่อน หลังตี 7 กลางคืนไปแล้ว หากไม่จบเครื่องคอมหรือเปิดโซเชียล พอถึงเวลาจะหลับดี ไม่ค่อยตื่น หลับลึกดี  แม้ว่า หากเปิดคอมหรือทำอะไรที่เกี่ยวกับหน้าจอ จะหลับ แต่มีความรู้สึกว่า หลับไม่ลึก

หาบทสรุปว่าจะเพิ่มเวลาช่วงไหนที่เหมาะสม แต่หากเป็นตี 8 กลางคืนมันดีอยู่อย่างตรง ทำอะไรในแต่ละวันไม่ต้องคอยนึกว่าทำอะไรบ้างขณะเขียน คือมันผ่านมาทั้งวันแล้วมีเรื่องเขียนมาก

หากเขียนเช้า ต้องนึกกันมาก นอนหลับ แล้วตื่นมาเขียน  นึกเขียนเหตุการณ์ที่ผ่านมาของอีกวันมาเขียน น่าไม่ดีเท่ากับเขียนในช่วงกลางคืนก่อนนอน

แต่คงจะว่ากันอีกที

วันนี้ ภารกิจเที่ยวอย่างเดียวไม่มีอะไรมาก กะว่าจะไปกิน MK  แต่พอไปถึงเสียดายเงิน หากกิน ต้องจ่ายอย่างน้อย 1000 บาทขึ้นไป คนที่บ้านเลยไปแลกคูปอง 300 บาท  3 คนกินประมาณ 150 บาท พออิ่มแล้ว ไม่รู้ทำไม ไม่อยากกิน เอ็มเค อีกแล้ว

เป้าหมายวันนี้ กะไปหาหมอฟัน แต่จำวันผิด แต่นัดกับลูกคนที่บ้านไว้แล้ว แม้ว่าจะสองคนบอกว่าไม่ต้องไปก็ได้ แต่เข้าใจว่า เขาอาจจะเสียความรู้สึกได้

เข้าสหไทย คนเยอะมาก แต่ส่วนมากเป็นเด็กระดับ ม.1-ม 3 ไปเดินเล่นถ่ายรูป จนลูกสาวตอนนี้ เรียนมหาลัย ยังตกใจพฤติกรรมของเด็กวันนี้มาก จะบอกว่าน่าเป็นห่วง น่าจะยังบอกไม่ได้ แต่ การแสดงออกท่าทางพฤติกรรมของเด็กแล้วบางเรื่องไม่น่าจะทำ

คิดในใจว่า เราอาจจะแก่แล้ว มุมมองอาจจะมองไปอีกทาง แต่พอลูกบอก ว่า มันผิดปกติ แสดงว่ามุมมองของเราไม่ได้ผิดไปเท่าไร อายุของลูกสาวไม่ได้แตกต่างกันมากเท่าไรกับเด็กที่มาเที่ยวในห้างวันนี้

หรือว่า อาจจะเป็นในมุมมองที่ ในครอบครัวเราเองมองไปก็ได้ เลยดูเป็นเรื่องผิดปกติ ในคนทั่วไปอาจจะมองเป็นเรื่องธรรมดา ก็ได้ แค่เล่าให้ฟัง

รีบ

เห็นท่าจะไม่ไหวแล้ว เลยไปนั่งกินกาแฟ อเมซอน โต็ะเต็มทุกโต็ะ ก่อนจะกลับมีเด็กประมาณ 4 ขวบมากับแม่ ที่น่าจะเป็นครู พูดภาษาปักต์ใต้ได้อย่างชัดแจ้ว เห็นแล้ว น่ารักดี นานๆๆ เจอที ที่เด็กอายุขนาดนั้นเข้าห้างแล้วพูดภาษาท้องถิ่น ปกติพูดกลางกันทั้งนั้น

นั่งกินกาแฟ ยังไม่ทันหมดแล้ว ลูกโทรบอกว่า ของที่จำเป็นไปหาซื้อในห้างอื่นดีกว่า เพราะสภาพ ไม่ไหว

ลุกขึ้นจากร้านกาแฟ เพื่อไปห้างอื่น เสร็จธุระกลับบ้าน ระหว่างทางผ่าน ตรอ.นึกได้ว่าทะเบียนรถเมื่อวาน แต่เป็นวันหยุด น่าจะแวะต่อวันนี้ ร้านน่าจะเปิดแล้ว

ต่อทะเบียนรถเสร็จฝนตกอย่างหนัก

กลับถึงบ้าน ไม่รู้จะทำอะไรฝนตก ตลอดอ่านหนังสือ ดูหนัง

19.44 น. Sat 15 july  เวลาในหน้าจอ ขณะนี้ แต่วันนี้ไม่ได้แสดงผลด้านล่างขวา แต่แสดงผลด้านบนขวาแทน วันนี้ ใช้ ARCH Linux ในการทำงาน มันเป็นเครื่องคอมที่ผ่านอายุการใช้งานมาเกือบ 10 ปี  Lenovo ThinkPad T440P ถ้าจำไม่ผิด แต่เป็นเครืองที่ทนมากเช่นกัน อีกเครื่องหนึ่ง ทิ้งไว้ในใช้นานแล้ว แต่พอเปิดมาใช้งานผ่าน ไลน์นุกซ์ ยังวิ่งฉิว เปิดทิ้งไว้ตลอดทั้งวัน ไม่มีปัยหา

เสียดาย IBM รุ่นก่อนๆๆ ทนถึก แม้ว่า รูปร่างจะเชย ไม่ค่อยเปลียนรูปโฉม แต่ทน ยิ่งคีย์บอร์ด นุ่ม น่าใช้มาก

ตอนหลังๆๆ มาเป็นเป็น  Lenovo แรกๆๆ ที่ตกทอดมาใหม่ คุณภาพยังคงดี แต่มาหลังๆๆ พอเป็น Lenovo  เต็มที มันก็ยังดีแต่ ความรู้สึกมันสู้รุ่นเก่าๆๆ ไม่ได้

มีเรื่องที่จะเขียน จะเล่า จะพิมพ์อีกมาก อย่างว่า น่าจะปรับร่างกายก่อนนอน โดยการฟังเพลง อ่านหนังสือ ดูหนัง ให้ร่างกายผ่อนคลายน่าจะดีว่า นั่งหน้าจอคอมพิวเตอร์ แล้วลุกขึ้นเพื่อเตรียมตัวนอน

กำลังคิดว่า น่าจะเปลี่ยนมาเขียนประมาณ ตี 6 ตอนเย็น แต่… มันน่าจะเป็นไปไม่ได้ ออกจากสวน เวลาประมาณนั้นทุกวัน มาถึงบ้านกว่าจะเสร็จภารกิจ  ทุ่มพอดี ถ้าเขียนตอนเวลา ทุ่ม น่าจะไม่ได้อีก ไม่มีเวลาพัก

แต่… คงหาเวลาได้