25 พย.66 เดินทางไป มอ. ออกเดินทาง 24 พ.ย แต่ 11 โมง เพื่อไม่ให้เร่งรีบกับการเดินทาง เพื่อปรับเปลี่ยนแนวคิดว่า เราไม่ได้มุ่งเป้าหมายเพื่อไปสถานที่นั้น อย่างเดียว แต่ปรับความคิดว่าวันที่ 24 พ.ย. เป็นวันพักผ่อนเพื่อออกเดินทางท่องเที่ยวเล่น ส่วนเป้าหมายการไปพบแพทย์ ก็เป็นเรื่องเป้าหมายของมัน ไม่ได้ตั้งเป้าหมายเพื่อให้ตัวเองเร่งรีบในการเดินทาง เพื่อไปยังเป้าหมายนั้นอย่างเดียว

วันออกเดินทาง ปกติ คือฝนตกตลอดทาง แต่มันก็ดีไม่ร้อน ประหยัดน้ำมัน

พูดถึงเรื่องประหยัดน้ำมัน เห็นผลหลายอย่างเลยเมื่อเปลี่ยนถ่ายน้ำมันเครื่อง เปลี่ยนถ่ายน้ำมันเกียร์ เปลี่ยนกรองเกียร์ให้กับรถ เปลี่ยนอย่าง อัตราการกินน้ำมันลดลงมา และการขับรถต่างๆๆ รู้สึกว่า ระบบต่างๆๆ มันลื่นไหลได้ดี โดยเฉพาะหลังจากเปลี่ยนถ่ายกรองเกียร์ กับน้ำมันเกียร์ ทำเองรวมแล้วราคาแค่พันกว่าบาทนิดๆๆ แต่มันคุ้มกับระบบการขับเคลื่อนที่รู้สึกว่าดีขึ้นมา

ออกจากบ้านได้ไม่นานเริ่มหิว เลยแวะกินข้าวห่อที่ลูกทำให้มาให้กินที่ปั้ม พร้อมแวะซื้อกาแฟ ตอนนี้ ราคาแก้วละ 40 บาท กรณีเป็นกาแฟดำแก้วเล็ก แต่หากต้องการแก้วใหญ่ 50 บาท ในความรู้สึกของตัวเองมันแพง แต่เหมือนมีอะไรดลใจ พอเข้าไปซื้อทุกที ไม่เสียดายเงินทั้งที่มันแพง ยังงงเหมือนกันว่าทำไม บางครั้งกาแฟดำที่บ้านหมด ไปซื้อแบบซองเล็ก 35 บาท ยังแอบคิดว่าแพงหรือเสียดายเงิน ยังสงสัยเหมือนกันว่าทำไม

หรือว่า ลักษณะของแหล่งขายของที่ผิดกัน เมื่อเข้าซื้อใน Amazon มีความรู้สึกว่า ตอนเดินเข้าไปเป็นคนที่รวย แม้ว่า ในส่วนตัวแล้วไม่ได้เป็นคนรวยอะไร แต่พอเดินเข้าร้าน มันต้องทำตัวให้รวยไว้ก่อน ซื้อแบบไม่คิด แม้ว่ามันจะแพง เดี่ยวคนอื่นว่าไม่รวย วางมาดไว้ก่อน ซื้อเสร็จออกจากร้านแล้วค่อยมานั่งเสียดายเงิน แต่ก็เดินออกจากร้านอย่างสง่าผ่าเผย ว่าเราก็คนรวยคนหนึ่ง และมีระดับเหมือนกันที่เข้าซื้อกาแฟแก้วละ 40 บาท

แต่ ส่วนหนึ่งมันน่าจะมาจากรสชาติของมันเช่นกัน เพราะกินแล้วรู้สึกว่า แบปเดียว ซดไม่กี่ครั้ง ก็หมดเสียแล้ว บางทีได้มาแค่ครึ่งแก้ว มองดูลงไปแล้วมันรู้สึกแพงกว่าเดิมเสียอีก เพราะมองจากภายนอกไม่เห็น แต่พอเปิดฝาดูใจหาย มีอยู่นิดเดียว แต่ทำไงได้ หากเป็นร้านทั่วไป อาจจะถามได้ แต่นี่เดินออกมาแล้ว บางทีซดสองทีหมด

นั้นคือเรื่องของกาแฟ

หลังจากออกจากปั้มแรกเสร็จ ออกเดินทางต่อ ความคิดหนึ่งผุดขึ้นมา เมื่อก่อนการท่องเที่ยวคือการเดินทางไปยังสถานที่ต่างๆๆ เช่น น้ำตก ทะเล แต่เดี่ยวนี้ เปลี่ยนเป็นปั้ม เป็นห้างเพื่อแวะซื้อของ แวะจ่ายเงิน เปลี่ยนใหม่เป็นแวะชอบปิ้งเพื่อหาความสุข คือทำอย่างไรก็ได้ให้เงินออกจากกระเป๋า แล้วมีความสุข เป็นสิ่งที่นักการตลาดสามารถฝังหัวลงในความคิดของเราได้

ดังนั้นตอนหลังการท่องเที่ยวมักกลายเป็นการแวะระหว่างเส้นทางการเดินทางมากกว่า แม้ว่า เป้าหมายของเราคือการท่องเที่ยวตามที่เรากำหนดเป้าหมายไว้ แต่มักจะกลายเป็นเป้าหมายรองเสียแล้ว

เดินทางมาเรื่อย รู้สึกว่ารถไม่ค่อยมากวันนี้ มาแวะอีกที ที่ ปตท.สิงหนคร

ถึงหาดใหญ่ ประมาณ บ่าย 3 โมงกว่า ติดต่อไปยังลูก ลูกบอกอาจารย์ขอพบ ไม่รู้จะไปไหน เลยไปที่เหมือนเดิมน้้นคือแหล่งสถานที่สำหรับจ่ายเงิน คือ โลตัส ในโลตัส คนไม่มาก เมื่อเดินทางเข้าจะแยกออกเป็น 2 ส่วน ส่วนขวา คือร้านขายของราคาแพง เช่น KFC แมคโดนัด และอะไรหลายอย่างที่เมื่อหันไปมองแล้วรีบหันกลับ เพราะราคามันค่อนข้างแพง แต่หากเลี้ยวซ้ายเดินไปยังศูนย์อาหาร ราคาไม่ค่อยเท่าไหร แต่ผ่านเหมือนกันที่บางร้านติดแพง แต่เท่าที่สังเกตุดูมีคนไม่มาก

บ่าย 4 โมง กว่า ขับรถไปที่พักของลูก

เช้าวันที่ 25 ออกเดินเล่น มาทะลุ มอ. แต่อากาศไม่ค่อยอำนวย เลยกลับไปเปลี่ยนผ้า เพื่อมา รพ.มอ ต้องรีบมาก่อน หากสายจะหาที่จอดรถยาก และต้องเจอเลือดก่อนพบแพทย์อีก

ดูเวลา เจอเลือด 8 โมงกว่า แต่พบแพทย์ 11.30 น. น่าจะรอกันนานน่าดู หากกลับไปที่พักลูกแล้วค่อยมาอีก น่าจะมีปัญหากับที่จอดรถ หากจะเดินกลับไปฝนมันตกหนักเสียด้วย เลยตัดสินใจเดินออกมาจากตึกฟรีเมียม มาเดินเล่นด้านหน้าของตึกที่เป็นตึกอุบัติเหตุ และตึกปฐมภูมิ และมีศูนย์อาหาร จะมีเส้นทางเชื่อมมาให้

ครั้งนี้ การเจาะเลือด มีการเจาะไปอีกจำนวนมาก มองไปดูที่พยาบาลเอาหลอดสำหรับใส่เลือดมาจำนวน 3 หลอด แต่ดีหน่อย พยาบาลเจาะไม่เจ็บเท่าไร หลังจากเจาะเลือดเสร็จ ออกไปเดินเล่น สำรวจใน รพ.ว่า มีอะไรเส้นทางไปบ้าง มีตึกอะไรบ้าง ได้ยินเสียงมือถือ หยิบมาดูเป็นเบอร์แปลกๆๆ ขึ้นต้นด้วย 074 ว่าจะไม่รับ แต่ลองรับดู ปรากฏว่า ห้องเจาะเลือกบอกว่า ที่เจาะไปยังไม่ครบ ขอเจาะเพิ่มเติมอีกรอบ

ได้จังหวะพอดีตอนรับสายอยู่หน้าทางเข้าเลยเดินไปพบพยาบาลที่จะเจาะเลือด และเจาะเลือดเพิ่มเติมอีก 1 หลอด

หลังจากหาอะไรกิน เดินเล่น กินกาแฟอเมซอนอีกครั้ง กลับมานั่งรอเพื่อพบแพทย์ หลายชม.เหมือนกัน นั่งหลับบ้าง ดูเฟสเพื่อฆ่าเวลาบ้าง มาเห็นประโยชน์ของเฟสบุค เอาตอนนี้ แหละเพราะว่า มันช่วยทำให้เราดูแล้วเวลามันผ่านไปได้เร็วมากยิ่งขึ้น หันไปมองคนรอบข้างก็ไม่มีใครพูดกับใคร ทุกคนนั่งก้มหน้าแล้วมองดูในมือของตัวเองเกือบทุกคน ไม่มีใครเงยหน้าขึ้นไปมองสิ่งอื่น โลกทั้งโลกตอนนี้ อยู่ในอุ้งมือของแต่ละคนหมด ไม่มีใครสนใจสิ่งรอบข้าง

มองเวลาเที่ยง ได้ยินเสียงเรียก ให้เข้าพบแพทย์

ผลแพทย์แจ้ง ค่าเลือดลดมานิดหน่อยแต่ไม่มาก น่าจะเป็นเพราะแพทย์สั่งยกเลิกยากดภูมิ และไม่มีผลกระทบอะไร หลังจากผ่านไป 2 อาทิตย์กว่า และหลังจากนี้ ยากดภูมิไม่ต้องกินอีกเพราะมันอันตราย ส่วนยาอื่นให้กินปกติ เพื่อให้การแตกตัวของเม็ดเลือดแดงลดน้อยกว่านี้ แต่ไม่ภาพรวมการแตกตัวยังคงที่ แต่ลักษณะของเม็ดเลือดยังดีขึ้น

ส่วนข้อระวังหลังจากนี้

ในกรณีเคสนี้ คนที่เป็นโรคโลหิตจางจากการติดเชื้อสิ่งที่ต้องระวังคือการติดเชื้อเพิ่มเติม และในกรณเป็นโรคนี้ สิ่งที่ต้องระวังคือรักษาอุณหภูมิในร่างกายอย่าให้พบความความเย็นมากเกินไป ควรอาบน้ำอุ่น อย่ากินน้ำเย็น ออกกำลังกายเพื่อให้ร่างกายอบอุ่น สรุปคือ หากสภาพอากาศเย็น มันจะมีผลกระทบทำให้การแตกตัวของเม็ดเลือดเกิดขึ้นได้ง่าย และโรคนี้ ส่วนมาเป็นโรคที่พบในต่างประเทศ ในเมืองไทยไม่ค่อยพบ การรักษาจึงค่อนข้างรักษายาก เนื่องจากพบน้อยในเมืองไทย

ในการพบแพทย์ในครั้งนี้ ใช้เวลาพูดคุยกับแพทย์ได้ไม่นาน เพราะแพทย์แค่ติดตามอาการ กับตรวจเลือดนอกเหนือจากนี้ ไม่ได้เจออะไรที่ต้องระวัง ส่วนหนึ่งแพทย์บอกว่า น่าจะเกิดจากสุขภาพที่รักษามาดี เลยไม่มีผลกระทบในส่วนอื่น

ออกจากห้องแพทย์มานั่งรอบัตรนัดเพื่อมาพบแพทย์ในครั้งต่อไป แล้วก็จ่ายเงิน ปั้มใบจอดรถเพื่อไม่ต้องเสียค่าจอดรถ ว่าเรามารักษาที่ฟรีเมียม ค่าจอดรถจะฟรี ไม่มีค่าใช้จ่าย เป็นอันเสร็จเรียบร้อย ส่งลูกกลับที่พักแล้วเดินทางกลับบ้าน

ออกจาก รพ.มอ. ฝนตกหนักตลอดทาง แต่ขับรถเรื่อย ๆ สิ่งที่ได้รับคือความเหนื่อยไม่มี เพราะเราไม่มีความเร่งรีบ ความเครียด อาการเหนื่อยต่างๆๆ จึงแทบไม่เกินขึ้น

เป็นอันว่า เสร็จสิ้นภารกิจการไปแพทย์ ปรากกว่าค่าใช้จ่ายถูกว่า ไป รพ.อีกแห่งที่เคยไปมากๆๆ น่าจะเป็นแนวทางอีกแนวทางหนึ่งที่เราได้พบเพื่อเป็นแนวทางในการรักษา และคิดว่า น่าจมาถูกทางแล้วในการดูแลสุขภาพของตัวเอง

สรุป สิ่งที่ต้องมาเป็นอันดับหนึ่งคือ สุขภาพ รองลงมาคือครอบครัว หากเราสุขภาพไม่มีมันกระทบไปหมดทุกอย่าง