รู้จัก WordPress ได้อย่างไร

จำไม่ได้แล้วว่า รู้จักและใช้งาน WordPress เมื่อใด แต่จำได้ว่า เมื่อก่อนเคยใช้ Joomla และ CMS อีกหลายตัว ล่าสุดใช้ Drupal ก่อนจะมาใช้ WordPress

พอมาจับ WordPress หลังจากนั้นไม่ได้จับตัวอื่นอีกเลย

ที่ใช้มันโดยบังเอิญมากกว่า อย่างที่บอก ครั้งแรกกะจะเล่นของยากลองดูคือ Drupal แต่ ตอนหลังมันไม่มีเวลาในการเขียน ในการพัฒนาเว็บไซต์ เลยหาข้อมูลมีหลายคนแนะนำว่า WordPress ง่ายดี

มันตอบโจทย์ตรงที่ว่าเวลามีน้อย แต่เราใช้เวลาอันน้อยนิดในการสร้างเว็บไซต์ที่สะดวก ง่าย และเร็วดี ตั้งแต่นั้นมาใช้ WordPress มาตลอด น่าจย่างเข้าปีที่ 10

ชอบตรงที่มันง่ายดี ไม่ซับซ้อน มีการพัฒนาอัพเดทตลอดเวลา ไม่มีอะไรที่ทำแล้วเป็นเรื่องยุ่งยาก

ถ้าจะอธิบายข้อดี มันมีมาก แต่คนใช้งานและน่าจะมีคนแนะนำว่าดีอย่างไรมากแล้ว เลยไม่ยากพิมพ์มาก

เอาเป็นว่าเริ่มจากชีวิตวันนี้ที่ตื่นขึ้นมาพร้อมกับความผิดหวังอย่างมาก  เมื่อวานเริ่มงานปรับรื้อโรงไม้เก่าหลังจากที่ต้นกระท้อนล้มมาทับโรงรถและโรงที่เก็บไม้ ไหนๆๆ มันลัมทับแล้ว ถือโอกาสรื้อสร้างใหม่เพื่อเพิ่มพื้นที่ในการทำงานดีกว่า ปรับให้เป็นพื้นที่สำหรับซ่อมรถเครื่อง กับทำงานไม้เวลาฝนตกหนักๆๆ

ที่จริงเขียนไว้อย่างนั้นแหละ ที่เขียนว่าเวลาฝนตกหนักๆๆ เพราะตอนนี้มันตกทุกวันจนเป็นเรื่องปกติ และดูท่าว่า น่าจะทำงานกลางแจ้งยากเสียแล้ว

ปรับมาทำงาในที่มีหลังคาดีกว่า

ตัดสินใจรื้อทิ้ง สร้างใหม่ เมื่อวานรื้อได้ประมาณ 60 เปอร์เซ็น เมื่อคืนนอนวางแผนต่อว่าทอเช้า จะเริ่มแต่ตอนเช้าเลยกินข้าวเสร็จแล้ว ลงมือทำงานต่อทันที

วันนี้ ตื่นขึ้นมาฝันสลายเลย ฝนตกอย่างหนักตั้งแต่หัวรุ่ง แล้วมันตกยาว จนสาย หยุดตกให้นิดหน่อย และมีแสงแดดเริ่มส่องประกายกระทบบ้าน กระทบพื้นที่ให้สบายใจหน่อยว่าน่าจะเริ่มทำงานได้แล้ว

ปรากฏว่า หลังจากเปลี่ยนชุดเป็นชุดทำงานเรียบร้อย ฝนตกลงมาอีกแล้ว เหมือนกับมันแกล้ง พอดินเริ่มแห้ง มันจะตกให้พอดินได้เปียกแฉะ  สักพักจะแล้ง หยุดตก แสงแดดเริ่มมา เช่นเดิม พอดีเริ่มแห้ง มันตกอีกครั้งเพื่อให้ดินมันเปียกแฉะ  เป็นแบบนี้หลายรอบ

สุดท้าย กินข้าวเที่ยงเสร็จ มาคิดได้ว่า ในการทำงานบางครั้งหากจะให้มันราบรื่น มันย่อมเป็นไปไม่ได้ การทำงาน ถ้าเราไปยึดติดกับสิ่งที่เราบังคับมันไม่ได้มันปวดหัวเปล่า  ทางที่ดีน่าจะมาปรับที่ตัวเราเองดีกว่า

คิด คิด คิด สุดท้าย หาหมวก หาเสื้อแขนยาว หารองเท้าบูท  หรือที่บ้านเราคนปักษ์ใต้เรียกว่า เกือกบอก (ชื่อเต็ม เกือกกระบอก หรือรองเท้ากระบอก  เกือก=ร้องเท้า  ส่วนกระบอกรูปทรงมันเหมือนกระบอก เลยเรียกสั้นๆๆ ว่า เกือกบอก  ) พร้อมถุงมือ เริ่มลงมือทำงานไม่สนใจหรือรอให้ฝนหยุดตก หรือรอ ให้มันแห้ง  หากรอ มันเสียเวลาเปล่า น่าจะปรับร่างกายของเราให้เข้ากับสภาพอากาศดีกว่า

มันช่างแปลกเหมือนกัน จากที่ฝนครึ้ม คิดว่าจะตก แต่หลังจากที่ลงมือฝนไม่ตกอีกเลย ทำงานจนเคลียร์ของได้เกือบหมด แต่ปัญหาที่เจอส่วนมากในการจัดของคือ

แล้วเราจะเอาของเหล่านั้นไปไว้ไหน หากเอาไปทิ้งคลอง มันไม่ได้อีก เท่ากับว่าเราเป็นคนเห็นแก่ตัว ไม่นานคลองจะตี้น อีกอย่างมันเป็นการเห็นแก่ตัวมาก พยายามปัดสิ่งของที่เรียกว่าขยะให้พ้นตัวเรา ทั้งที่สิ่งนั้นเป็นสิ่งที่เราสร้างขึ้นมาเอง

จะเอาไปทิ้งให้รถขยะ อบต มาขนไปทิ้ง มันไม่ใช่อีกเช่นกัน เท่ากับว่าเป็นการปัดขยะ ให้พ้นตัวแล้วไปสร้างปัญหาให้กับสังคม มันเป็นสิ่งที่ยากทุกครั้งในการเคลียร์สิ่งของไม่ว่าอะไรก็ตาม จะเผาทิ้ง ไม่อยากเผา แม้ว่า เราจะทิ้งบางครั้งอาจจะมีคนอื่นเก็บไปใช้ประโยชน์ได้บ้าง แต่หากเผา เท่ากับว่า ไม่ได้ใช้ประโยชน์อะไรได้เลย เสียดายของ

นั่งคิดว่า จะทำอย่างไรดี

สรุปแยกขยะได้ เป็น 4 ชนิด ได้แก่

ไม้เก่า ที่ผุใช้ทำอะไรไม่ได้แล้ว  แก้ปัญหาโดยการสั่งซื้อเครื่องเลื่อยโซ่ยนตมาหนึ่งตัว สั่งมาจากสุรินทร์ ราคาถูกดี 2350 บาท ลงทุนเพื่อมาตัดไม้ประเภทดังกล่าว เพื่อทำเป็นไม้ฟืนให้คนที่บ้านใช้แทนแก็สหุงต้ม

ไม้เก่าที่ยังพอใช้ได้ แยกเก็บโดยการตั้งให้ยืนเพื่อให้สะดวกในการเอามาใช้งานในการทำโตัะ ทำเก้าอี้ไว้ใช้ในบ้าน ไม่ต้องซื้อฟอร์นิเจอร์ราคาแพง สุดท้ายเมื่อไม่ใช้แล้ว ต้องทิ้งหรือหาที่ทิ้งจนกลายเป็นภาระของสังคม  หากทำเอง พังรื้อออกแล้วแยกชิ้นส่วนเป็นไม้ฟืน

พวกขยะอุปกรณ์ซ่อมรถ หรือสิ่งของที่สามารถขายได้แยกใส่ถุงปุ่ยไว้ เพื่อให้คนที่เขาเก็บของเก่าขายได้เอาไปขาย โดยให้เขาฟรี ๆๆ เพราะเท่ากับว่า เขาเป็นคนช่วยเราในการจัดการเรื่องขยะ

ส่วนที่เหลืออย่างอื่น จัดการมารวมกองไว้เพื่อทำเป็นปุ่ย สำหรับไว้เพาะต้นไม้

เป็นอันว่า แก้ปัญหาได้สำเร็จ

เหนื่อยมาทั้งวันสุดท้ายยังไม่เสร็จอยู่ดี ค่อยว่ากันต่อทอเช้า เผื่อเครื่องเลื่อยมาทันจะได้จัดการ ตัดไม้เพื่อให้สะดวกในการผ่าเป็นซีก

นั่งเขียน Blog แล้วหันไปมองบรรยากาศภายนอกบ้านผ่านกระจกใส  บานใหญ่ เห็นฟ้าแล่บ เหมือนว่าฝนทำท่าจะตก

น่าจะต้องหยุดแค่นี้ก่อน แล้วฝนตกหนักไปบ้านข้างหลังไม่ได้